-
Jak mnie rozśmieszyła 19 lipca 2017, 15:20
książka - "Triumf owiec"W świecie, w którym już tylko kryminały wychodzą, albo książki na podstawie filmów, to jest perełka :-)Też kryminał, ale jakiż inny!Tym bardziej, że tuż przed skończyłam ponurą "Arenę szczurów" Krajewskiego i "Odprysk" Fitzka. -
Sobota 11 lipca 2017, 12:45
No, to już dzień pod znakiem pakowania wielkiej walizy.Przyjechał kumpel z Poznania, poszli z m na koncert Jean Michel Jarre'a.Dobrze, że zgadało się na temat latania samolotem, bo zapomniałabym o odprawie elektronicznej i miałabym nerwa. Mało tego, jeszcze kolega pokazał Deedee, jak to zrobić przez telefon.W nagrodę podałam na obiad moje słynne skrzydełka - chyba smakowały :-)
Wrócili o 23, zjedliśmy szybką kolację i o północy położyliśmy się spać.A o piątej pobudka. Po drodze porzuciliśmy kolegę na dworcu w Tczewie, o 6.50 miał pociąg do domu, a my do Wwy.Samolot odlatywał o 13.00, kazali być na lotnisku o 10.00, oczywiście byliśmy wcześniej i o 10 to już był bagaż nadany. Posiedzieliśmy z nią na lotnisku jeszcze godzinkę, po czym obserwowaliśmy zza barierek, jak przechodzi kontrolę. Wzdychając, jaki to piękny czas dla niej - 16 lat, dostała się do wymarzonego liceum i jedzie do ukochanej kuzynki, spędzić z nią miesiąc w Chicago...A w sobotę zobaczy Niagarę.Potem to już tylko nerwówka w oczekiwaniu na wiadomość, że siedzi w samolocie. Najbardziej ucieszyło ją, że można tam sobie naładować telefon :-) Chociaż miała też power banka w torbie na wszelki wypadek.Nerwówka nerwówką, ale była piękna pogoda, a Wilanów niedaleko
W międzyczasie Deedee zadzwoniła, że siedzi już w samolocie.
Zjedliśmy pyszny obiadek w Sfinxie, pospacerowaliśmy, potem było coś dla duszy małżonka, czyli Muzeum Wojska Polskiego
Też było fajnie, tylko pod koniec poczułam się jak w Sztokholmie - nogi rozbolały.Potem ruszyliśmy już do domu, a po powrocie włączyłam flight radar, Deedee była właśnie nad Kanadą.Prawie do północy czekałam z oczami na zapałki na ten widok:
czyli kołowanie po lotnisku, a potem jeszcze trochę poczekałam na wiadomość "Mamy ją!"
:-)))I poszłam w końcu spaćO, a tu jeszcze kosmetyczka, którą dla niej uszyłam na podróż (potem dodałam jeszcze ucho do powieszenia na haku)
-
Piątek 11 lipca 2017, 11:33
Przede wszystkim pod znakiem oczekiwania na wyniki rekrutacji do liceum.Krótko - dostała się do klasy drugiego wyboru, bo do klasy pierwszego wyboru było tylu olimpijczyków, że musieli otworzyć drugą taką klasę.A Deedee trafiła, zgodnie ze swoimi uzdolnieniami i zainteresowaniami, do klasy lingwistycznej w najlepszym liceum w Gdańsku.YES! -
Czwartek 06 lipca 2017, 15:14
Na razie cisza, po pracy się zacznie.Pojadę po maślankę do truskawek i pomidory do kolacji, ubezpieczę Deedee prosto z ulicy, bo pani z Generali mnie po prostu rozwala. Ile może trwać wysyłanie oferty, a potem poprawionej oferty? Na razie dwa dni. Aż zajrzę z ciekawości, czy coś przysłała.CHłe chłe, nic nie ma!Mistrzyni świata.Mogła powiedzieć, że nie ma czasu, to bym nie zawracała głowy. Teraz to już pozwolę jej spokojnie popracować, a w międzyczasie pójdę do biura za rogiem i ubezpieczę.Złośliwa się robię na starość.O 18.00 trzeba będzie wrócić do miasta, bo spotkanie z malarzem od mieszkania D. Może w końcu coś się ruszy w tej sprawie.O, zapomniałabym - jeszcze rozgrzebałam sprawę malowania pokoju w gdyńskim mieszkaniu. Farba wałek kupione. Znalazł się nawet klucz od pokoju, który ma być malowany, a więc jesteśmy na dobrej drodze!Ale największe zmartwienie to to, że nie mogę sobie wymyślić robótki na podróż do i z Warszawy. Ktoś coś?Bo niestety, ale abażuru na lampę nie mam co zaczynać, bo będzie robiony na miarę, więc co chwilę trzeba przymierzać do szkieletu lampy. A ze szkieletem to nie zamierzam jechać do Wwy. -
Środa 06 lipca 2017, 15:02
M wyjechał rano na trzy dni służbowo.Coraz bardziej przyspieszone tętno w związku z wyjazdem Deedee, załatwianie ubezpieczenia, kserowanie biletu kilka razy, żeby nie zgubiła tu ani tam ani po drodze, wydzwanianie do informacji, jak to jest z tą odprawą, ile czasu przed musi być na lotnisku.Dokupywanie prezentów, pakowanie walizki, telefon do banku z uprzedzeniem, że właścicielka karty będzie w USA, w związku z tym proszę jej w tym czasie nie blokować karty czasem...Sprawdzanie co rusz, czy paszport jest nadal w tym samym miejscu, w którym był.Udało mi się nawet poćwiczyć, Dexter zrobił pyszny obiad - upiekł łopatkę, do tego pure i sałatka.Zawiozłam teściową do biblioteki - tym razem seniorzy fetowali Niemców, odniosłam sąsiadce wykrochmalone serwetki (szpilki, kup szpilki!), odpiłam kawę.Deedee w tym czasie zabawiała konwersacją młodzieńca, który przyjechał do babci (naszej sąsiadki) na wakacje z Manchesteru - okazało się, że świetnie się dogadują, aż dziadek musiał po niego w końcu przyjść wieczorem :-)Wieczorem próbowałam zmęczyć Night Managera, ale po drugim odcinku nadal nie wiem, czy warto. Chyba nie lubię. -
Wtorek 06 lipca 2017, 14:48
We wtorek wróciłam z pracy z napełnionym fotelem, który natychmiast zaanektowała Deedee
Potem było czekanie na m z tortem (ozdobienie - Deedee, smak - teściowa)
Kiedy wrócił m, wyjaśniło się, dlaczego tak długo - szukał sowy dla mnie
Dostałam też bukiet, ale nie pozostałam dłużna, też miałam bukiet :-)
ten kolorowy z tyłu to ode mnie dla m.Zjedliśmy przepyszny tort, wpadł Dexter, potem sąsiedzi, stół kuchenny zapełniał się bukietami i upominkami.Obejrzeliśmy film ze ślubu, wspomniałam, że sukienka ślubna zalega na strychu, Deedee zaraz ją poleciała szukać i znalazła. Przymierzanie (wlazłam! nawet bez większego kłopotu, ha!), zdjęcia, przy okazji znaleźliśmy w walizce gazetę z 1995 roku, czyli 3 lata po ślubie, przeczytaliśmy z zainteresowaniem kursy walut i reklamę najnowszego Forda Escorta.Jak się wszyscy rozleźli po kątach, przystąpiłam do krochmalenia i przypinania serwetek. Zdjęcia też będą, ale muszę je najpierw zrobić... -
Poniedziałek 05 lipca 2017, 09:59
praca, a po pracy kółko robótkowe zostało zaproszone do udziału w ugoszczeniu sąsiadów z zaprzyjaźnionej gminy w Niemczech. Zaprezentowałyśmy swoje prace i siebie, było bardzo miło, goście pytali, co robimy z naszymi pracami, gdzie sprzedajemy. Jak dowiedzieli się, że nie sprzedajemy, tylko działamy charytatywnie na rzecz Nataniela, to po cichu zebrali co nieco do koperty i dali nam. My za to przed kolacją porozdawałyśmy im upominki - bardzo się cieszyli.Rodzice Nataniela też się na pewno ucieszą z koperty :-)A w ogóle to Nataniel teraz mieszka kilometr od mojego domu, odwiedziłyśmy go z Deedee, bo uszyłam dla niego takie podwieszki pod nóżki do rehabilitacji i poduszkę - motylka do fotelika (12 lipca ma pierwsze urodziny). Mieszkanko malusie, ale tak czysto, że można jeść z podłogi. Pomaganie takim osobom to czysta - nomen omen - przyjemność.Jeszcze trochę i będziemy lokalnymi gwiazdami w naszej gminie ;-) -
Niedziela 05 lipca 2017, 09:49
pół dnia w ogródku, przy kwiatkach, pół dnia szycie i szydełkowanie -
Sobota 05 lipca 2017, 09:03
pojechałyśmy z Deedee na babski wypad, najpierw na cmentarz, potem centrum handlowe - trzeba było zrobić ostatnie zakupy ciuchowe na wyjazd Deedee (to już w niedzielę!).Kiedy dojeżdżałam do portu w Gdyni, przeraziłam się, bo przypomniało mi się, że to właśnie dziś ostatni dzień Openera.Mówię do Deedee:- Wyślij do cioci smsa z mojego telefonu: "trzeba być ostatnim kretynem, żeby wybierać się w Openera na cmentarz"Bo droga na cmentarz prowadzi dokładnie wzdłuż dwóch boków tego lotniska, na którym to wszystko się kłębi.Na moją empatyczną, przemiłą siostrę zawsze mogę liczyć. Przyszła zaraz odpowiedź:"MASZ RACJĘ":-DAle nie było tak źle, tylko z powrotem chwilę trzeba było się powlec. Żeby odreagować, wybrałyśmy galerię Szperk, która bardzo nam się spodobała i weszła do spisu miejsc odwiedzanych przy okazji cmentarza. Deedee obkupiła się w New Yorkerze (uwielbiam lipcowe przeceny!). Tłoku nie było, ciuszki fajne, ja też oczywiście coś tam z wieszaka złapałam dwa razy.Po powrocie do domu okazało się, że za godzinę przyjadą A i D, z dolarami dla Deedee, więc trzeba było naprędce sklecić kolację.Dzień długi, acz owocny. -
Żeby nie było tak różowo 30 czerwca 2017, 11:27
czy też niebiesko, jeśli patrzymy na sypialnię.Wczoraj poszłam za ciosem i wzięłam się za ładniejszą warstwę bean baga. Oczywiście, zjadłam już wszystkie rozumy i co będę zaglądać znowu w instrukcję, pfff!Uszyłam wszyściutko ślicznie, namordowałam się przy wszywaniu dwóch krytych zamków aż mnie palce rozbolały, a tak mi równiutko wyszło, że hohoho.W międzyczasie pogadałam przez telefon z teściową, z D., pokrzątałam się itd. więc trochę czasu zeszło. O dziewiątej triumfalnie przewróciłam na prawą stronę, zapięłam zameczki i... jak nie zaklęłam szpetnie! Aż kwiatki w doniczkach zwiędły.Wszyłam ślicznie, równiutko te zameczki, tylko - pokrótce mówiąc - w poprzek, a nie wzdłuż. W każdym razie nie może tak zostać, bo będzie naleśnik, a nie fotel. DŻIZASMuszę wypruć te zamki i wszyć jeszcze raz. Gehenna.